แดนี่ หญิงสาวชาวอเมริกันที่อยู่ในช่วงการทำใจจากโศกนาฏกรรมในครอบครัว ตัดสินใจไปสวีเดนกับคริสเชียน แฟนหนุ่ม พร้อมด้วยเพื่อนๆ ของฝ่ายชาย เพื่อไปเก็บข้อมูลทำวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับประเพณีเฉลิมฉลองวันกลางฤดูร้อนในท้องถิ่นที่จัดขึ้นทุกๆ 90 ปี โดยทั้งหมดหารู้ไม่ว่าการเฉลิมฉลองครั้งนี้มีอะไรที่เกินความคาดหมายของพวกเขามากทีเดียว

ที่มาภาพ: imdb.com

Midsommar มีจุดเริ่มที่คล้ายกับ Hereditary ผลงานเรื่องก่อนหน้าของอารี แอสเตอร์ (Ari Aster) คือมีตัวละครที่ประสบกับภาวะ PTSD (Post traumatic stress disorder) หลังการสูญเสียสมาชิกในครอบครัว ซึ่งนำไปสู่อาการซึมเศร้า และก่อให้เกิดปัญหากระทบกระทั่งกับคนใกล้ตัว (ใน Hereditary คือคู่แม่-ลูกชาย ส่วนในเรื่องนี้คือคู่รักที่ส่อแววจะเลิกมิเลิกแหล่) หนังทำให้เห็นว่าอาการหดหู่-เก็บตัว อย่างต่อเนื่องของแดนี่ทำให้คริสเชียนรู้สึกอึดอัดขึ้นเรื่อยๆ บวกกับนิสัยของคริสเชียนเองที่มีอะไรในใจก็ไม่ยอมพูดตรงๆ ทำให้ทั้งคู่มีอาการตึงๆ กันตั้งแต่ก่อนไปสวีเดนด้วยซ้ำ

พิธีกรรมนอกรีต (pagan cult) ต่างๆ ในชุมชน Hårga อาจดูเพี้ยนพิสดาร กระทั่งป่าเถื่อนโหดร้ายจนน่าพรั่นพรึงในสายตาของแดนี่และผองเพื่อน เมื่อนานวันเข้า ในขณะที่คริสเชียนและเพื่อนคนอื่นๆ ยังคงสถานะ “คนนอก” ไว้อย่างเหนียวแน่น ซ้ำร้ายยัง(เผลอ)ฝ่าฝืนและละเมิดกฎในชุมชนอยู่หลายครั้งหลายครา ไม่สมกับสถานภาพนักมานุษยวิทยา (anthropologists) เลยแม้แต่นิดเดียว แดนี่เองกลับเปิดใจโอบรับ “ความแปลก” ที่ว่า และค่อยๆ ปรับตัวจนเข้ากับคนในชุมชนได้อย่างกลมกลืน สิ่งที่ทำให้แดนี่เปลี่ยนใจเอนเอียงไปเข้ากับชาวบ้านในชุมชนน่าจะหนีไม่พ้นคำว่า empathy นี่เอง

Empathy คือความสามารถในการเข้าใจและมีส่วนร่วมกับความรู้สึกของผู้อื่น สิ่งนี้เป็นสิ่งที่คริสเชียนไม่สามารถให้แดนี่ได้เพียงพอ ก่อนมาสวีเดน แดนี่ต้องเศร้าและเครียดอยู่เพียงลำพัง คริสเชียนซึ่งเป็นเหมือนที่พึ่งสุดท้ายก็เริ่มจะแบกรับความทุกข์อันหนักหนาของเธอไม่ไหว แถมบวกกับแรงยุจากเพื่อนเวร ทำให้คริสเชียนยิ่งห่างเหินจากแดนี่ออกไปอีก ทว่าเมื่อเธอมาพบการดูแลเอาใจใส่จากชุมชนในระดับเธอสุข-เราสุข เธอทุกข์-เราทุกข์ เธอเจ็บ-เราเจ็บ หรือ เอ่อ… เธอเสียว-เราเสียว เช่นนี้ ทำให้แดนี่รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยวอีกต่อไป ส่วนคริสเชียนที่ไม่ช่วยบรรเทาความรู้สึกเธอได้ตั้งแต่แรก แถมยังพยายามฉากตัวเองหนีออกจากเธอเรื่อยๆ ก็ยิ่งดูไร้ค่าต่อแดนี่เข้าไปทุกที

แม้ผู้กำกับ อารี (แต่ไม่เมตตาคนดูเล้ย) จะบอกว่า เขาทำ Midsommar ให้เป็น “หนังสยองขวัญ” เรื่องแรกของเขา ส่วน Hereditary นั้น เจ้าตัวตั้งใจให้เป็นเพียง “หนังดราม่าครอบครัว” เท่านั้น แต่ส่วนตัวรู้สึกว่า Midsommar นี้ ยังดูเป็นดราม่ามากกว่าเสียอีก (ส่วนอีกเรื่องนั่นติดอันดับหนังหลอนของฉันไปแล้วจ้า เสียงเดาะลิ้นยังติดหูอยู่เลย) ที่ว่าเช่นนั้นเป็นเพราะรู้สึกว่า Midsommar นำเสนอปมดราม่าได้เด่นชัดกว่าแง่มุมสยองขวัญ ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง PTSD ของตัวละคร ปัญหาของ codependent relationship (ความสัมพันธ์ที่ฝ่ายหนึ่งต้องพึ่งอีกฝ่ายตลอดเวลา) ความเป็นอื่น-ความเป็นเรา เป็นต้น 🌳

ไม่ว่าหนังของผู้กำกับคนนี้จะเข้าถึงคนดูได้มากแค่ไหน แต่เราปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามุมมองทางศิลปะของเขาน่าสนใจไม่น้อยเลย ภาพในหนังดูสวยงามแต่ก็ล่องลอยไม่น่าไว้วางใจ การใช้ภาพวาดท้องถิ่นในการเล่าเรื่อง รวมถึงการบอกใบ้และพยากรณ์ (foreshadowing) ฉากท้ายๆ หลายฉาก ก็เป็นเครื่องมือที่ให้ผลไม่ต่างจากโมเดลจำลองในเรื่อง Hereditary เลย นอกจากนี้ Midsommar ยังเป็นตัวอย่างที่พิสูจน์ได้ว่า การสร้างความสยองขวัญน่าอึดอัด ชวนหายใจไม่ทั่วท้อง ไม่จำเป็นต้องทำในที่มืดเสมอไป

ที่ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่คงเป็นบางฉากที่ดูจงใจตีหัวเข้าบ้านไปหน่อย ด้วยการใส่ความเหวอะหวะเละเทะเข้ามาอย่างโจ่งแจ้งให้คนดูผงะอยู่เนืองๆ รวมถึงข้อมูลบางอย่างที่ดูไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่ และตอนดูก็นึกไปถึงหนังอีกเรื่อง (ขึ้นต้นด้วย W) เลยทำให้เดาตอนจบได้ไม่ยากนัก

ท้ายนี้ได้แต่หวังว่า ใครที่ได้ดู Midsommar แล้ว คงไม่หลงคิดจริงจังไปว่าเทศกาลกลางฤดูร้อนของสวีเดนจะเป็นแบบในเรื่อง ไม่เช่นนั้น การท่องเที่ยวสวีเดนคงไม่ถูกใจสิ่งนี้แน่นอน

ชอบน้อยกว่า Hereditary อยู่นิดนึง

7.5/10 ครับ

โดย Average Joe

30 สิงหาคม 2562

🌼🌸🌷🌻💐🌹🌺🌿🐻🌿🌺🌹💐🌻🌷🌸🌼

ป.ล. น้องฟลอเรนซ์ พิว (Florence Pugh) บางมุมมีความละม้ายน้องสร้อยศรี (Saoirse Ronan) เห็นแล้วยิ่งอยากดู Little Women ที่ทั้งสองแสดงเป็นพี่น้องกันจริงๆ

ป.ล. 2 เรื่องนี้ได้เรต ฉ20+ เพราะมีฉากเนื้อแดงและลาบเลือด รวมถึงเห็นหน่มน้ม จิ๊มิ และกระปู๋แบบเต็มๆ ตา ซึ่งส่งผลให้ต้องมีการตรวจบัตรก่อนเข้าโรง (แต่ไม่ยักตรวจตอนซื้อตั๋วแฮะ 🤨) ที่จะเล่าคือ พอพนักงานรับตั๋วเราไปฉีก น้องก็เงยหน้ามาดูหน้าเรานิดนึง แล้วปล่อยให้เข้าโรงได้เลยโดยไม่ขอดูบัตร… จะดีใจดีไหมนะ 😑

ป.ล. 3 ดูเรื่องนี้ต่อจาก Crawl เข้ งับ งับ 🐊🐊🐊 หัวใจทำงานหนักมาก

(ขอบคุณภาพปกจาก bloody-disgusting.com)